[nebbia]

kiedy już tylko można uwierzyć w trzynasty znak zodiaku albo


jak długo metodą Kinslowa postanowisz
uzdrawiać pozostawiając samą żałując
Pannie jakiegokolwiek słowa

jak długo w erze Piątego Słońca
oś Sfinksa nie zrówna się z osią Barana
i millenarystycznego Wodnika

jak długo Koziorożec albo Byk nie spojrzą na igraszki
Bliźniąt w świetle Krwawego Księżyca Rak
zaduma się nad Rybami

w procesji punktów równonocy
chronometru niwelującego
dziurawy czas niezbędnik
zbędny

Lew wybierze Lwa
więc przestań na Wadze kołysać
Skorpiona

tak jak długo łuk Strzelca nie wypuści strzały
prosto w serca pomieszkujących na nieboskłonie
to ja krzyczeć nie przestanę

to nie mój świat ale nasze szaleństwo niech trwa

---
LuBe
szesnaście, dziesięć,
dwadzieścia dwadzieścia

[Witold Kiejrys]

Uff, nie tylko sprawnie zapisane Gratuluję smaku!

Pozdrawiam, witekk

[nebbia]

Witku, bardzo za słowo dziękuję, tym bardziej... iż zdaję sobie sprawę z hermetyczności tego tekstu.
Ot, tak mnie poniosło w metafizyczno-kosmiczno-filozofujące klimaty z pewną bardzo znaną, powieściową Alicją w tle - pół wieku później.

Pozdrawiam
n

[mironiusz]

Rybki uśmiechają się do Ciebie za tak ładny wiersz...

[nebbia]

Lew bardzo pięknie Rybkom dziękuje i odwzajemnia uśmiech