Jeśli mamy tak, jesteśmy/powinniśmy być szczęśliwi.
Jeśli tylko mieliśmy - tęsknimy!
Lecz jeśli nie doświadczyliśmy lub było to tak dawno, że pamięć nie jest w stanie odnaleźć - wtedy jesteśmy rozczarowani, źli i rozgoryczeni. Stajemy się chorymi.
Nie mam pewności, w którym ze stanów jest podmiot liryczny, wiersz czytelnie tego dla mnie nie przedstawia. Wydaje mi się, że drugi. Na szczęście nie jest to stan beznadziei. Wystarczy poszukać kilka kabelków, połączyć je i znów pojaśnieje. Byle tylko się nie poddawać
Mam na to sporo nietrudnych do realizacji recept.
Potrzebny wiersz. Pozdrawiam serdecznie, witekk
_________________ człowiek szlachetny rozumie prawość, człowiek małostkowy rozumie zysk