[Leon Gutner]

O poranku z kubkiem kawy
już nic prawie nie pamięta
wróci chwilę przed wieczorem
postać senna

po południu nie pomyśli
ściągnie z ludzi kilka groszy
gdzieś po drodze kogoś spotka
choć nie prosi

przed wieczorem nie wspomina
pisze gra i trochę czyta
nawet wtedy gdy coś zacznie
samo pytać

to zasypia późno w nocy
tak jak zawsze pachnie pościel
myśli wszystko było po coś
bo tak prościej

co odeszło śni w obrazach
tyle nierealnych wątków
a od rana to powtarza
od początku

ten codzienny życia schemat
każdy zna go wręcz na pamięć
tak się toczy los jak trzeba
aż po amen

zanim nas obróci w niebyt
i znikniemy w czasu pyle
podziękujmy że jesteśmy
choć przez chwilę

[Gorgiasz]

Podobało się. Pięknie napisane.

[Leon Gutner]

Pięknie dziękuję Gordiaszu.

Z uszanowaniem L.G.

[Felicja]

Podziękujemy. Zawsze jest za co.
Życiowy wiersz z pozytywnym przesłaniem.
Niezwykle przyjemnie się go czyta.

[Leon Gutner]

Niezwykle przyjemnie dziękuję.

Z ukłonami L.G.