[Leon Gutner]

Pod starym drzewem cień niejasny
co przesiąkł czasem dni
dojrzewa
przed słońcem chowa myśli ciasne
zna dobrze pieśń o starych drzewach

szumią w nich liście że nie szkodzi
nie trzeba czekać i wybaczać
korzenie mówią w środku nocy
że co skończone już nie wraca

posłuchaj więcej nie spróbujesz
nawet gdy czujesz albo prawie
pieśniom nie wierzy ten kto umie
nie wrastać w ziemię coraz sprawniej

drzewa co mają swoją pamięć
i umierają stojąc w miejscu
wiedzą
tak człowiek nie potrafi
słaby od setek dziwnych przeczuć

pod stare drzewa zawsze wraca
przenosząc chwile z miejsca w miejsce
gdy czas się kurczy lata skraca
tam nikt nie czeka
nic już nie jest

[Felicja]

Trochę mi się ten wiersz wydaje zbyt ogólny,
ale to oczywiście bardzo subiektyny odbiór.
Najbardziej przemawiają do mnie korzenie mówiące w środku nocy, że co skończone już nie wraca.
Stare drzewa zawsze są przewspaniałe.. miło o nich poczytać

[Leon Gutner]

Subiektywne podziękowanie Fel.

Z uszanowaniem L.G.

[BeataKuna]

W każdym z nas są takie drzewa. Co dużo przeżyły dużo widziały dużo zniosły i wciąż stoją.

[Leon Gutner]

Drzewne podziękowanie Beo.

Z uszanowaniem L.G.

[Witold Kiejrys]

Beti utrafiła w sedno.
Piękna alegoria...


Pozdrawiam, witekk

[Leon Gutner]

Pięknie dziękuję Witku.

Z uszanowaniem L.G.