[Zet]

Odkąd myśli błądzą tam Gdzie teraz jesteś,
w wyobraźni kreślę rzeczywistą postać,
by stanęła obok, pod przyjaznym niebem,
wiedząc, że na pewno nowej roli sprostam.

Mówią – pozazdrościć temu, kto odnalazł
w beznamiętnym tłumie delikatną duszę,
która umie słuchać – w pamięci utrwalać
odczytany nastrój: łez, radości, wzruszeń.

Bratnich dusz nie sieją, licząc na kwintale,
a co dasz drugiemu, wróci jak bumerang
i nie trzeba szukać, żeby w sobie znaleźć
ludzki odruch serca – dar dla przyjaciela.

Kiedy Lady in Black będą dla nas śpiewać,
zostawimy zwoje poplątanych ścieżek
i pójdziemy razem drogą przeznaczenia,
jak posłuszne owce za swoim pasterzem.

[tetu]

Cóż za porozumienie dusz, co za rezonans!
I jak tu nie zajrzeć w duszę takiego ducha
Miód na moje serducho Panie Zet Przepiękny, ujmujący liryk. Dziękuję.

[Zet]

Taki jakiś niekompletny wydawał mi się Twój liryk, co mnie przyciągnęło:)
Teraz mogę spać spokojnie. Teraz ja dziękuję:)

[Leon Gutner]

Tak.
Zdecydowanie coś w tym jest co sprawia że wiersz dobrze się oswaja i czyta.
Może to forma a może wszystkie inne schematy takiego pisania.
Brakuje mi jednak takiej kropki nad i - takiego nie błądzenia słowa za myślą.

Zdecydowanie z ciekawością i przyjemnością.
Ukłony L.G.

[Liana]

Witamy na portalu, Panie Zet!
Piękny rytmiczny dwunastozgłoskowiec.

[Zet]

Dziękuję Leonie.

[Zet]

Witam i dziękuję Liano.
Dwunastozgłoskowiec - dość zrytmizowana forma, aż za bardzo, można wpaść w melancholię:)

[Liana]

[Zet]

Bez rytmiki nawet nie wstaję - lewą nogą;)